خطر انفعال ادراکی در برابر عملیات دشمنان

۱. پروژه جایگزین‌سازی رهبری در بحبوحه تهدیدات فیزیکی:
در حالی‌که دشمنان نظام، به‌ویژه رژیم صهیونیستی و برخی عناصر افراطی در دولت ایالات متحده، به‌صورت علنی زبان تهدید و ترور مقامات عالی کشور را در پیش گرفته‌اند، طرح مسأله تعیین جانشین برای رهبری، بدون هیچ‌گونه زمینه‌سازی عقلانی یا نیاز راهبردی، نه تنها اقدامی غیرمسئولانه بلکه در راستای خواسته دشمن برای ایجاد تزلزل در نظام ادراکی و روانی مردم و مسئولان تلقی می‌شود.
۲. عفو عمومی پس از حمله به نهاد قضایی:
طرح پیشنهاد عفو عمومی برای متهمان امنیتی، آن هم دقیقاً پس از حمله‌ی هدفمند رژیم صهیونیستی به مجتمع رسیدگی به جرایم امنیتی (شهید مقدس اوین)، حرکتی است که نه تنها فاقد درایت حقوقی و امنیتی است بلکه از منظر نمادین، ارسال پیام تساهل و عقب‌نشینی به دشمن تلقی می‌شود.
۳. سفیدنمایی دشمن پس از حمله مستقیم:
نامیدن دونالد ترامپ – معمار ترور سردار شهید سلیمانی و طراح فشار حداکثری علیه ملت ایران – به عنوان یک مصلح قابل مذاکره، آن هم پس از بمباران تأسیسات هسته‌ای کشور، در واقع بازتولید گفتمان انفعالی و واگذاری ابتکار عمل راهبردی به دشمن است.
۴. ابراز نگرانی از اخراج بازرسان متخلف آژانس:
پس از اثبات نقش مستقیم برخی از بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در انتقال اطلاعات حساس به موساد و سیا، موضع‌گیری برخی افراد و نهادهای داخلی در قالب «ابراز نگرانی» از برخورد جمهوری اسلامی ایران با این شبکه نفوذ، به‌روشنی در چارچوب گفتمان محافظت از مجاری نفوذ دشمن قابل تحلیل است.
۵. بیانیه موسوم به تغییر پارادایم:
بیانیه‌ای با امضای جمعی از چهره‌های سیاسی با عنوان «تغییر پارادایم»، در میانه جنگ ترکیبی-اقتصادی دشمن، چیزی جز دعوت به تسلیم در برابر فشارها و ارسال سیگنال ضعف به طرف مقابل نیست. این اقدام، عملاً موجب تقویت پروژه جنگ شناختی علیه ملت ایران شده است.
۶. تولید قطب‌بندی‌های مصنوعی در جامعه:
طرح مسائلی همچون «رفراندوم» و یا «دیپلماسی برای پرهیز از جنگ» در قالب بازخوانی چهره‌های نامناسب و غیرکارآمد، ابزارسازی از احساسات عمومی برای ایجاد دوقطبی کاذب و تحریک روانی جامعه است؛ سناریویی که به‌خوبی با پازل جنگ شناختی دشمن هم‌راستا می‌شود.
۷. تضعیف نمادهای انسجام ملی از طریق نمادسازی معکوس:
برکشیدن چهره‌هایی با اختلال‌های جدی جسمی یا شناختی، به عنوان نماد دموکراسی و پیشنهاد‌دهنده مسیر سیاسی جایگزین، در واقع نوعی توهین به بلوغ فکری و تمدنی ملت ایران است و بیش از آنکه کنش سیاسی تلقی شود، در راستای عملیات ادراکی دشمن برای بی‌ثبات‌سازی داخلی عمل می‌کند.
آسیب‌شناسی حوزه نفوذ و حفاظت اطلاعات
در سال‌های گذشته، ایران در حوزه حفاظت اطلاعات نظامی-امنیتی، به الگویی کم‌نظیر در منطقه بدل شده بود. حضور در هر بستر دیجیتال با قدرت، و ناکامی دشمن در دسترسی میدانی به اطلاعات کلیدی، شاخصه‌ی دوران اقتدار اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران بود. رژیم صهیونیستی در آن دوران، مستأصل و عاجز، حتی با تبلیغات گسترده در پیام‌رسان‌ها به دنبال دریافت اطلاعات از منابع مردمی می‌گشت.
اما متأسفانه در نبرد اطلاعاتی اخیر، دشمن موفق شد به برخی سطوح حساس و تصمیم‌ساز دسترسی پیدا کند؛ به‌گونه‌ای که توان هدف‌گیری اتاق‌های جلسات فرماندهی و آسیب به تاسیسات راهبردی را به‌دست آورد. این تحولات، نشانه‌ی آشکار از وجود خلأهای امنیتی و شبکه‌های نفوذ است که باید بی‌درنگ شناسایی، مهار و حذف شوند.
نگاه آینده‌نگر و الگوی بازگشت به اقتدار اطلاعاتی:
تجربه تاریخی جمهوری اسلامی ایران ثابت کرده است که هر گاه دشمن از یک نقطه آسیب‌ وارد کرده، این نظام بلافاصله همان نقطه را تقویت و به نقطه قوت تبدیل کرده است. اکنون نیز با اراده فرماندهان بلندپایه و نهادهای مقتدر، زمان آن فرا رسیده است که با بازطراحی سازوکارهای حفاظت اطلاعات، پاکسازی کامل شبکه‌های نفوذ، و بازتعریف ادبیات امنیت ملی، جمهوری اسلامی ایران مجدداً به الگویی جهانی در حفظ اطلاعات و امنیت شخصیت‌ها تبدیل شود.
جمع‌بندی راهبردی :
ادامه مماشات با جریان‌هایی که عامدانه یا جاهلانه در حال بستر‌سازی برای حملات دشمن هستند، تهدیدی مستقیم برای امنیت ملی است.
ساختار امنیتی و قضایی کشور باید با قاطعیت و دقت بالا، با هرگونه نفوذ، خط نفوذ، و پوشش‌های به ظاهر قانونی آن برخورد کند.
بازسازی اقتدار اطلاعاتی کشو
وحید ونائی خبرگزاری برنا: ر در بازه‌ای کوتاه، ممکن و در دسترس است؛ به‌شرط آن‌که اراده در سطوح تصمیم‌گیر، با عزم عملیاتی همراه شود.
عملیات‌های اطلاعاتی و رسانه‌ای دشمن، تنها زمانی به موفقیت می‌رسند که ما در داخل، نقش «صدای دوم» را ایفا کنیم. قطع این صدا، بخش مهمی از شکست دشمن خواهد بود.
سردار دکتر سعید شهرابی فراهانی چهره‌ای نظامی–تحلیلی با تمرکز بر امنیت ملی، تحلیل تحولات منطقه‌ای و پژوهش درباره مبارزه با صهیونیسم و نفوذ غربی‌ها است. او ترکیبی از نقش‌های اجرایی (فرماندهی/ اطلاعاتی) و پژوهشی/ رسانه‌ای را برعهده دارد و بر نفوذ در فضای فکری و راهبردی سپاه و محور مقاومت موثر بوده است