صنعت فولاد ایران، نگین درخشان اقتصاد کشور، سالانه بیش از ۲۰ میلیارد دلار ارزآوری دارد و نقشی بی‌بدیل در توسعه و ثبات اقتصادی ایفا می‌کند. این صنعت که روزگاری همچون رودخانه‌ای خروشان، موتور محرک رشد کشور بود، با برنامه‌ریزی‌های بلندمدت در مسیر دستیابی به ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تن در سال ۱۴۰۴ قرار داشت. افقی که اگر به آن درست بنگریم، می‌تواند درآمدی معادل ۲۷ میلیارد دلار را محقق کند. اما حالا، در حالی که انتظار می‌رفت این صنعت بیش از پیش به حرکت خود ادامه دهد، سایه بحران بر آن سنگینی می‌کند. ناترازی در تأمین انرژی، کمبود منابع حیاتی، فشارهای مالی و افزایش هزینه‌های تولید، تهدیدهای بزرگی را پیش روی این بخش کلیدی گذاشته‌اند. علاوه بر این، صنعت فولاد ایران متأثر از سیاست‌های تجاری و اقتصادی دولت ترامپ، مجبور به اتخاذ استراتژی‌های مدیریتی متنوع و منعطفی است تا بتواند از چالش‌های جدید عبور کند. در ادامه، به ۷ چالش اصلی صنعت فولاد و راهکارهایی برای مقابله با این بحران‌ها و همچنین تجربه شخصی خودم در دولت قبلی ترامپ نیز بحث خواهیم کرد .
لارا روزن در خبرنامه خود تحت عنوان «دیپلماتیک» به نقل از یک منبع ایرانی نوشت: ایران با انجام مذاکرات اولیه غیرمستقیم با ایالات متحده درباره موضوع هسته‌ای موافقت کرده است و در صورت پیشرفت در گام‌های اولیه برای توافق بر سر چارچوب مذاکرات، مذاکرات مستقیم را دنبال خواهد کرد.
فاطمه مهاجرانی با تاکید بر این که «اتخاذ تصمیمات در شرایط سخت نیاز به همراهی مردم، به‌ویژه تمرکز بر یکپارچگی در سراسر استان‌ها دارد» افزود: در شرایط ناترازی های متعددی، چاره‌ای جز همدلی بیشتر بین استان‌ها نیست.
تقابل میان تهدید و دیپلماسی در قبال جمهوری اسلامی ایران، انتخابی سرنوشت‌ساز پیش روی ایالات متحده قرار داده است که تبعات آن نه‌تنها منطقه، بلکه کل جهان را تحت تأثیر قرار خواهد داد. ایران، با تکیه بر توان دفاعی و پنجره هنوز باز دیپلماسی، آماده پاسخگویی است، اما این آمریکا خواهد بود که با تصمیم خود، مسیر صلح یا جنگ را تعیین می‌کند
معاون سیاسی وزارت امور خارجه، محکومیت سخنان رئیس جمهور آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران از سوی مجامع بین المللی از جمله سازمان همکاری شانگهای را خواستار شد.
